منزله ی امتحان

اول کمی به منزله ی امتحان بریز!

بعدا درست لب به لب استکان بریز!

لبریز کن وجود مرا، بعد از آن بچرخ-

یک دور هم برای دل دوستان بریز!

"یک دست جام باده و یک دست زلف یار"

من از خودم بریده و تو همچنان بریز!

حالا کنار من بنشین از خودت بگو

یعنی بیا دوباره برایم زبان بریز!

شیراز را به خلسه ی نارنج ها ببر رودی مذاب

در جگر اصفهان بریز!

دیگر شراب کهنه مجابم نمی کند

همراه با شراب کمی شوکران بریز!

من مانده ام چگونه دلت قرص مانده است

با سرنوشت لج نکن ای آسمان بریز!

حالا بیا و باز فراموش کن مرا یعنی دوباره خاک بر این استخوان بریز!

"عبدالحسین انصاری" ‏